ایمنی زمینی در فرودگاه

در فرودگاه ها به دلیل وجود انبوه هواپیما ها ، وسایل نقلیه ، انبار های سوخت ، تجهیزات مهم ناوبری و مکان های حساس ؛ برای آنکه که اتفاقی نیوفتد ، خسارتی به مال و جان مسافران و افراد فرودگاه وارد نشود ایکائو ( سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری) برای جلو گیری از این حوادث و اتفاقات واحد های از جمله: ایمنی اماکن ، نجات و آتشنشانی ، مارشالینگ هواپیما و کنترل اپرون را تاسیس کرد و نام همه این سازمان هارا واحد ایمنی زمینی فرودگاه گذاشت.

در فرودگاه ها به دلیل وجود انبوه هواپیما ها ، وسایل نقلیه ، انبار های سوخت ، تجهیزات مهم ناوبری و مکان های حساس ؛ برای آنکه که اتفاقی نیوفتد ، خسارتی به مال و جان مسافران و افراد فرودگاه  وارد نشود ایکائو ( سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری) برای جلو گیری از این حوادث و اتفاقات واحد های از جمله: ایمنی اماکن ، نجات و آتشنشانی ، مارشالینگ هواپیما و کنترل Apron را تاسیس کرد و نام همه این سازمان هارا واحد ایمنی زمینی فرودگاه گذاشت.کنترل Apron: اپرون منطقه ای است از فرودگاه که جهت سوار و پیاده شدن مسافرین ، حمل و نقل بار ، سوخت گیری ، پارک کردن و یا تعمیر و نگهداری در اختیار هواپیما قرار می گیرد.خط مرزی اپرون: این خط حریم اپرون را از تاکسی وی ها مشخص می کند.

 Marshalling: به عمل هدایت هواپیما روی زمین گفته می شود و به فردی که عمل هدایت هواپیما در رمپ را بر عهده دارد مارشالر گفته می شود. 

آتشنشانی : ضرورت آتشنشانی در فرودگاه به این دلیل می باشد که با توجه به وجود انبوهی از هواپیما ، وسایل نقلیه ، انبار های سوخت ، تجهیزات ، مکان های حساس و وسعت فرودگاه برابر مقررات ICAO وجود آتشنشانی و تجهیزات مربوطه در همه فرودگاه ها ضروری است. 

خودرو های خدمات فرودگاهی :

مثل سوخت رسانی ، ایمنی زمینی ، اورژانس ، نیرو های انتظامی و سپاه فرودگاه مجازند با رعایت مقررات فرودگاه و حفظ فاصله لازم از تجهیزات به هواپیما نزدیک شوند. 

رعایت موارد ایمنی در هنگام سوخت گیری هواپیما: سوخت گیری هواپیما به وسیله تانکر های سوخت رسان با رعایت موارد ایمنی انجام می شود و مقامات فرودگاه و شرکت هواپیمایی و اداره سوخت گیری در قبال ایمنی و پیشگیری از آتش سوزی مسئول می باشند. 

بر اساس آمار جهانی ۷۰ درصد سوانح هوایی در نزدیکی فرود گاه های مبدا و مقصد صورت می گیرد که نقش ایمنی زمینی را پر رنگ می نماید.

وظايف آتش نشانی و نجات فرودگاهی :

از وظايف ايمني زمينی در فرودگاه ها طبق استانداردهای انكس های هوانوردی ايكائو ، در مرحله اول ارائه خدمات  اطفاء حريق و نجات برای حفظ جان مسافران و خدمه هواپيما ی سانحه ديده و ارائه خدمات آتش نشانی در محوطه فرودگاهی ( airside , landside  ) ميباشد.به عبارت ديگر وظايف ايمنی زمينی را به شرح زير ميتوان نام برد :

1- کمک به تخلیه مردم evacuation   در شرایط تهدید حیات آنها هنگام حادثه با استفاده از وسایل نقلیه همراه و با کارایی بالا

2- مبارزه با آتش سوزی با استفاده از طیف وسیعی از تجهیزات ، از جمله لوله های آب آتش نشانی hoses  ، لوله های كف ساز (فوم)  foam branch و مونيتور های كف سازو…

3- نظارت برانجام  كمك های اوليه

4- حفاظت از اموال و دارائيهای در معرض خطر آتش سوزی

5- حفاظت از محیط زیست (در صورت لزوم) در شرایط وقوع وضعيت اضطراری

6- شرکت در مانورها و تمرينات  سازمانی برای کنترل آتش سوزی و نجات

7- شركت در  بازديد و سركشی  ایمنی و بازرسی از زنگ و آلارم اعلان  آتش

8- تست و نگهداری خودروهای آتش نشانی  fire vehicles   و تجهیزات دیگر

9- انجام عملیات در مرکز کنترل آتش نشانی فرودگاه ( واحد ايمنی زمينی)

10- نظاره بر ورود و خروج هواپیما در فرودگاه

11- ايجاد درآمد زايی و ارائه خدمات ویژه در صورت لزوم

نویسنده: رضا زمردی نیا